Al langer kritiek op bouworganisatie minister
De ophef over de toelatingsorganisatie bouwkwaliteit die minister Blok wil optuigen staat niet op zich. Dat blijkt uit een rapport dat Berenschot vorig jaar maakte in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. “Of dit zal bijdragen aan draagvlak is zeer de vraag.”
Bouwer sta in voor uw eigen kwaliteit. En als het na oplevering van de woning misgaat, bent u daarvoor verantwoordelijk. Dat is kortweg wat minister Blok beoogt met de nieuwe Wet kwaliteitsborging bouw. Na een jarenlange aanloopperiode staat de minister op het punt de wet naar de Tweede Kamer te sturen. Maar er bestaan twijfels. Vooral over de nieuwe toelatingsorganisatie die kwaliteitssystemen van bouwbedrijven moet goedkeuren en ingrijpt als het misgaat.
Andere route
Uit een rapport van Berenschot blijkt dat er al langer discussie bestaat over de toelatingsorganisatie. Blok wil een zelfstandig bestuursorgaan zonder eigen rechtspersoonlijkheid optuigen. Berenschot plaatste daar in juli 2015 kanttekeningen bij en adviseerde de minister voor een andere route te kiezen. Naar verluidt is de minister dat niet van plan.
Berenschot concludeerde dat de toelatingsorganisatie die Blok voor ogen heeft niet onafhankelijk genoeg kan opereren. In een Zbo zonder eigen rechtspersoonlijkheid wordt het personeel namelijk ondergebracht in een ambtelijke dienst. “Daardoor ontstaat een beeld dat door het ministerie invloed kan worden uitgeoefend op de medewerkers die in het Zbo zitten”, valt in het rapport te lezen.
Zere plek
Als nadeel voert het adviesbureau verder aan dat het “personeel ambtenaar in rijksdienst blijft”. “Dit is strijdig met het feit dat de stichting Bouwkwaliteit (SBK, red) in zijn geheel opgaat in de toelatingsorganisatie. De huidige medewerkers van SBK hebben een contract naar privaatrecht.”
Berenschot legt de vinger op nog een andere zere plek. Het heeft te maken met het feit dat de toelatingsorganisatie “op termijn volledig tarief gefinancierd zal zijn.” “Kort door de bocht geredeneerd worden dan ambtenaren beschikbaar gesteld aan de toelatingsorganisatie, maar volledig betaald door de (bouw)sector en de ontvangen gelden komen toe aan de staat de Nederlanden. Of dat zal bijdragen aan het draagvlak in de sector is zeer de vraag.”
Berenschot onderzocht meerdere alternatieven. Het merendeel daarvan voldeed niet aan de uitgangspunten van het wetsvoorstel van minister Blok. “Het ligt ons in de rede om te kiezen voor een publiekrechtelijk zbo met rechtspersoonlijkheid”, besloot het adviesbureau.
Klantenpanel
Uit het rapport wordt verder duidelijk dat “een enkele partij” aandringt om afgevaardigden van brancheorganisaties in het bestuur van de toelatingsorganisatie op te nemen. Blok wil dat niet, omdat daarmee de onafhankelijkheid op het spel komt te staan. Berenschot pleit in dat kader wel voor een soort klantenpanel van bouwers en consumenten. “Om mee te praten, niet om mee te beslissen.”
bron Dagblad Cobouw
Beoogde nieuwe taken van de toelatingsorganisatie
- Toezicht op en regulering van het tot stand komen van Erkende kwaliteitsverklaringen.
- Het uitvoeren van de beheerstaken Besluit Bodemkwaliteit.
- Het communiceren over CE-markering.
- Het beheren van de Nationale Milieudatabase (NMD) inclusief controle op de kwaliteit van de milieudata en het communiceren over de NMD.
- Het volgen en beïnvloeden van Europese ontwikkelingen op het gebied van CE en Milieu.
- Het faciliteren van het tot stand komen van gelijkwaardige oplossingen en de communicatie daarover.
- Het toelaten van en toezicht houden op instrumenten voor het borgen van Bouwkwaliteit inclusief de noodzakelijke voorlichting.
Reactie ROWIQ Advies:
Elke organisatie die controles moet gaan uitvoeren op het toelaten, instandhouden en intrekken van, in kader van Wkb, instrumenten en organisaties is een organisatie die in een spagaat zit. Het is niet anders als nu met de Raad voor Accreditatie, certificatie instellingen en hun klanten, de certificaat- / attesthouders. De Raad voor Accreditatie heeft zo ook haar eigen, afspraken en interpretaties gemaakt over hoe en hoeveel er gecontroleerd moet worden bij de certificatie instellingen. Doordat accreditatie een wereldwijd fenomeen is en elk land zijn eigen RvA heeft, zijn er mondiale richtlijnen vastgelegd hoe te handelen. Een controlerende instantie wil graag veel klanten hebben maar dient wel op een transparante en eerlijke wijze te werk te gaan.
In termen van een toelatingsorganisatie zal het altijd lastig blijven voor de definitie van “volledig tarief gefinancierd” zijn. Nu geldt eigenlijk het zelfde verhaal voor de leges van de gemeenten / bevoegd gezag die worden geheven. De grote bouwwerken dekken de kosten van de kleine. Wat is marktconform? Wat is redelijk en billijk om te rekenen? Is de controle van vijf dagen van een instrumentaanbieder voldoende of kan het ook in twee dagen? Vragen die altijd door de markt gesteld zullen blijven worden.
Maar hebben de gemeenten en bevoegde gezagen niet reeds ruim 100 jaar de de mogelijkheid gehad om een goed waterdicht controle systeem op te zetten om de bouwkwaliteit te garanderen aan de consument? (lees introductie van de Woningwet) Is het gelukt?
Tijden veranderen, systemen en werkwijzen veranderen, door ook maar de controle. Laat het maar gebeuren door de markt. De tijd zal het leren of het goed gaat of beter wordt.
